پیشرفت در ۲۲مین مذاکرات نمایندگی ویژۀ هند و چین
نویسنده: دکتر ام اس پراتیبا
مترجم: محمود عالم ملک
وزیر امورخارجۀ چین وانگ ای برای انجام مذاکرات مرزی با مشاور امنیتی ملّی هند اجیت دووال از هند دیدن کرد. وانگ همچنین با نایب رئیس جمهور هند ام ونکیاه نایدو ملاقات و گفتگو کرد. مذاکرات نمایندگی ویژه این بار درنتیجۀ بعضی عوامل حایز اهمیت بود. نخست وزیر هند و رئیس جمهور چین دومین کنفرانس سران غیررسمی در مامالاپورم نزدِ چنّایی در ماه اکتبر ۲۰۱۹ را بعمل آوردند. در پایان کنفرانس سران هردو رهبر به‌یک تفاهم رسیده بودند که اقدامات تجدید اعتماد بیشتری مابین دوکشور تامین خواهد شد تا اینکه مرزها مسالمت‌آمیز باشند.
اجیت دووال احساساتی را ابراز نموده بیان داشت که رهبری هردو طرف یک دیدگاه جدید و راهنمای استراتژیکی را برای توسعه و تحکیم مناسبات دوجانبه و تصفیۀ مسئلۀ مرزی پیشنهاد کرده است. هیئت نمایندگی چین بیان داشته است که پس از انجام مذاکرات هردو هند و چین برای تدوین قوانین مدیریت با تحکیم مخابرات و تبادلات مابین نیروهای مرزی و شامل داشتن نکته‌های توافق مرزی موافقت نمودند. بنابراین آمادگی از این مذاکرات مرزی این می‌باشد که طرفین نظر به‌وضع غیرحتمی از محیط امنیتی و مدرنیزه‌سازی نظامی سریعانه موافقت کرده‌اند، آنها نیازمند اقداماتِ بیشتری برای جلوگیری از هر اقدامِ نادرست در مدیریتِ مرزی و مشغولیت بیشتری موسسه مابین دو ارتش گردیدند.
۲۲مین مذاکراتِ مرزی پس از اینکه هند موقعیت لدّاخ را به‌یک قلمرو مرکزی تغییر داده اولین مذاکرات بود. پس از لغو موقعیت ویژۀ جامو و کشمیر چین در اعتراض خود در برابر تغییر موقعیت داخلی لدّاخ پُرسر و صدا بوده است و بالعموم در اقداماتِ خود در جهت مطرح‌سازی مسئلۀ کشمیر در شورای امنیتِ سازمان ملل از پاکستان حمایت کرد. معهذا این اقدام توسطِ هند خنثی ساخته شد.
تنها قبل از مذاکرات مرزی چین یکبار دیگر برای جلسه جهت بررسی مسئلۀ کشمیر پیشنهاد کرد. معهذا جلسه‌ای به‌تعویق انداخته شد طوریکه ماموریت نگهداری صلح سازمان ملل قادر نبود به‌اعضایی دربارۀ وضعیت آگاه سازد. معهذا سفیر چین در سازمان ملل بیان داشته است که از بعد از آماده شدن گزارش ماموریت پاسدارانِ صلح سازمان ملل برای تشکیل یک جلسه تقاضا خواهد نمود. هند صریحاً اظهار داشته است که هردو طرف توافق نظر دارند که آنها از حساست‌ها و نگرانی‌های همدیگر بخاطر ایجاد اعتماد متقابل احترام خواهند گذاشت. معنی آن این است که چین حتماً بایستی راجع به‌اقدامات هند بسیار حساس باشد که دهلی‌نو خواهان نگهداری از منافع ملی‌اش می‌باشد.
وانگ ای وزیر امورخارجۀ چین اظهار داشته است که چین یک چارچوب عملی را برای مذاکراتی بخاطر حلّ مسئلۀ مرزی به‌میان گذاشته است و توجّۀ هند را به‌آن جلب نموده. این یکی از چند بیانیه مثبتی است که در طول سالهای اخیر راجع به‌مذاکرات مرزی ایراد گردیده است. اگرچه تفصیلات ماهیت واقعی این چارچوب یا آیا طرف هند شایستگی‌اش را مورد رسیدگی قرار می‌دهد، تا به‌حال نامعلوم است. حتی قبل از آغاز مذاکرات مرزی، وانگ ای نشان داده که طرفین راجع به‌حدگذاری مرز تبادل نظر خواهند نمود. اگرچه آنها قادر به‌امضا رساندن هیچ کدام قراردادی دربارۀ چارچوب بخاطر مذاکره‌ای نسبت به‌طرح عمل نهایی نگردیده، شهادتی وجود دارد که طرفین متعهد به‌تدوین این چارچوب شده‌اند که قابل قبول متقابل باشد.
مذاکرات مرزی نیز حایز اهمیتی است بعلت اینکه این هردو کشور در سال آینده ۷۰مین سالگرد مناسبات دیپلماتیکی را جشن خواهند گرفت. اینطور پیشرفت در این جهت مهمی است چون این هردو کشور برای پیشرفت عمده در روابط متقابل‌شان با استفاده نمودن این فرصت مشغول به‌طراحی به‌نظر می‌رسند. این چنین به‌نظر می‌رسد که طرح‌ها برای سال آینده متمرکز به‌تحت فشارگذاشتن تبادل‌های دوجانبه و همکاری مردم به‌مردم باشد. چین این را موسوم به‌بنیان اجتماعی و عمومی دوستی می‌نماید و تفاهم را راجع به‌مدهای فرهنگی همدیگر بوجود می‌آورد که این بهرحال بعنوان یک ارجحیت به‌نظر می‌رسد. این نیز نشانگر روش برخورد نخست وزیر هند نارندرا مودی برسرِ فکر به‌ماورای پارامترهای جغرافیایی و سیاسی بخاطر تشویق نمودن از همکاری دوجانبه با استفاده نمودن از ارث فرهنگی این دوکشور می‌باشد.
رویهمرفته می‌توان گفت که روابط هند و چین شاهد فرود و فراز متعددی شده، مذاکرات مرزی فرصت مثبتی را فراهم نموده که ممکن است که ماهیت روابط دوجانبه هند و چین را در سالهای آینده تعیین نماید.
مترجم: محمود عالم ملک
وزیر امورخارجۀ چین وانگ ای برای انجام مذاکرات مرزی با مشاور امنیتی ملّی هند اجیت دووال از هند دیدن کرد. وانگ همچنین با نایب رئیس جمهور هند ام ونکیاه نایدو ملاقات و گفتگو کرد. مذاکرات نمایندگی ویژه این بار درنتیجۀ بعضی عوامل حایز اهمیت بود. نخست وزیر هند و رئیس جمهور چین دومین کنفرانس سران غیررسمی در مامالاپورم نزدِ چنّایی در ماه اکتبر ۲۰۱۹ را بعمل آوردند. در پایان کنفرانس سران هردو رهبر به‌یک تفاهم رسیده بودند که اقدامات تجدید اعتماد بیشتری مابین دوکشور تامین خواهد شد تا اینکه مرزها مسالمت‌آمیز باشند.
اجیت دووال احساساتی را ابراز نموده بیان داشت که رهبری هردو طرف یک دیدگاه جدید و راهنمای استراتژیکی را برای توسعه و تحکیم مناسبات دوجانبه و تصفیۀ مسئلۀ مرزی پیشنهاد کرده است. هیئت نمایندگی چین بیان داشته است که پس از انجام مذاکرات هردو هند و چین برای تدوین قوانین مدیریت با تحکیم مخابرات و تبادلات مابین نیروهای مرزی و شامل داشتن نکته‌های توافق مرزی موافقت نمودند. بنابراین آمادگی از این مذاکرات مرزی این می‌باشد که طرفین نظر به‌وضع غیرحتمی از محیط امنیتی و مدرنیزه‌سازی نظامی سریعانه موافقت کرده‌اند، آنها نیازمند اقداماتِ بیشتری برای جلوگیری از هر اقدامِ نادرست در مدیریتِ مرزی و مشغولیت بیشتری موسسه مابین دو ارتش گردیدند.
۲۲مین مذاکراتِ مرزی پس از اینکه هند موقعیت لدّاخ را به‌یک قلمرو مرکزی تغییر داده اولین مذاکرات بود. پس از لغو موقعیت ویژۀ جامو و کشمیر چین در اعتراض خود در برابر تغییر موقعیت داخلی لدّاخ پُرسر و صدا بوده است و بالعموم در اقداماتِ خود در جهت مطرح‌سازی مسئلۀ کشمیر در شورای امنیتِ سازمان ملل از پاکستان حمایت کرد. معهذا این اقدام توسطِ هند خنثی ساخته شد.
تنها قبل از مذاکرات مرزی چین یکبار دیگر برای جلسه جهت بررسی مسئلۀ کشمیر پیشنهاد کرد. معهذا جلسه‌ای به‌تعویق انداخته شد طوریکه ماموریت نگهداری صلح سازمان ملل قادر نبود به‌اعضایی دربارۀ وضعیت آگاه سازد. معهذا سفیر چین در سازمان ملل بیان داشته است که از بعد از آماده شدن گزارش ماموریت پاسدارانِ صلح سازمان ملل برای تشکیل یک جلسه تقاضا خواهد نمود. هند صریحاً اظهار داشته است که هردو طرف توافق نظر دارند که آنها از حساست‌ها و نگرانی‌های همدیگر بخاطر ایجاد اعتماد متقابل احترام خواهند گذاشت. معنی آن این است که چین حتماً بایستی راجع به‌اقدامات هند بسیار حساس باشد که دهلی‌نو خواهان نگهداری از منافع ملی‌اش می‌باشد.
وانگ ای وزیر امورخارجۀ چین اظهار داشته است که چین یک چارچوب عملی را برای مذاکراتی بخاطر حلّ مسئلۀ مرزی به‌میان گذاشته است و توجّۀ هند را به‌آن جلب نموده. این یکی از چند بیانیه مثبتی است که در طول سالهای اخیر راجع به‌مذاکرات مرزی ایراد گردیده است. اگرچه تفصیلات ماهیت واقعی این چارچوب یا آیا طرف هند شایستگی‌اش را مورد رسیدگی قرار می‌دهد، تا به‌حال نامعلوم است. حتی قبل از آغاز مذاکرات مرزی، وانگ ای نشان داده که طرفین راجع به‌حدگذاری مرز تبادل نظر خواهند نمود. اگرچه آنها قادر به‌امضا رساندن هیچ کدام قراردادی دربارۀ چارچوب بخاطر مذاکره‌ای نسبت به‌طرح عمل نهایی نگردیده، شهادتی وجود دارد که طرفین متعهد به‌تدوین این چارچوب شده‌اند که قابل قبول متقابل باشد.
مذاکرات مرزی نیز حایز اهمیتی است بعلت اینکه این هردو کشور در سال آینده ۷۰مین سالگرد مناسبات دیپلماتیکی را جشن خواهند گرفت. اینطور پیشرفت در این جهت مهمی است چون این هردو کشور برای پیشرفت عمده در روابط متقابل‌شان با استفاده نمودن این فرصت مشغول به‌طراحی به‌نظر می‌رسند. این چنین به‌نظر می‌رسد که طرح‌ها برای سال آینده متمرکز به‌تحت فشارگذاشتن تبادل‌های دوجانبه و همکاری مردم به‌مردم باشد. چین این را موسوم به‌بنیان اجتماعی و عمومی دوستی می‌نماید و تفاهم را راجع به‌مدهای فرهنگی همدیگر بوجود می‌آورد که این بهرحال بعنوان یک ارجحیت به‌نظر می‌رسد. این نیز نشانگر روش برخورد نخست وزیر هند نارندرا مودی برسرِ فکر به‌ماورای پارامترهای جغرافیایی و سیاسی بخاطر تشویق نمودن از همکاری دوجانبه با استفاده نمودن از ارث فرهنگی این دوکشور می‌باشد.
رویهمرفته می‌توان گفت که روابط هند و چین شاهد فرود و فراز متعددی شده، مذاکرات مرزی فرصت مثبتی را فراهم نموده که ممکن است که ماهیت روابط دوجانبه هند و چین را در سالهای آینده تعیین نماید.
Comments
Post a Comment