انتخابات ریاست جمهوری افغانستان

نویسنده: ام ک تیکّو

مترجم: دکتر احمد علی

با اعلام نتایج انتخابات ابتدایی انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان، آنکشور جنگ زده یک سنگ میل دیگری را برای تحکیم موسسات دموکراتیک بی‌ثبات در آنکشور عبور نموده است. کمیسیون انتخابات مستقل افغانستان اعلام نموده است که رئیس جمهور کنونی اشرف غنی با کسب ۵۰.۴۶ درصد رای برندۀ انتخابات شده است. وزیر امورخارجۀ سابق دکتر عبدالله عبدالله که نزدیک‌ترین رقیب آقای غنی بوده، با تفاوت ۲۰۰ هزار رای شکست خورد.

برای کشوری که برای استقرار یک حکومت غیرنظامی در مقابل خشونت بی‌عاطفه توسط طالبان جدو جهد می‌کند، کمیسیون انتخابات مستقل افغانستان در ازبین بردن شانس‌های فریب انتخاباتی خیلی دقیق بوده است. سرانجام چندین هزار نفر از رای‌دهندگان پس از ناکامی در آزمایشات بیومتریک غیرواجد شرایط رای‌دهی شدند. باوجود آن شکایات متعدد وجود دارند، و کمیسیون انتخابات مستقل برای رسیدگی هریک از آنها قول داده است.

این جریان بنوبۀ خود توقع است چندین هفته یا چند ماه طول بکشد. در پایان آن اگر رای‌دهی به‌حق آقای اشرف غنی کمتر از ۵۰ درصد شد، در آن صورت این احتمال وجود دارد که دومین دورۀ انتخابات مابین دو مسابقه‌جوی عمده صورت گیرد. اما چون این روند خیلی طولانی است. تضمین این امر مهم است که نباید عوامل خودخواه از این وضع غیریقینی سیاسی یا تاثیر منفی روند دموکراتیک بی‌ثبات آنکشور، سوی استفاده نمایند.

این در این پرتو است که کسی باید از آن قدردانی نماید که درحالیکه بسیاری از رهبران جهانی انتظار و دقّت نظر دربارۀ وضعیت را ترجیح داده، نخست وزیر نارندرا مودی در تبریک به‌آقای اشرف غنی به‌پیروزی‌اش در انتخابات سبقت جسته. نخست وزیر ضمن تکرار به‌تعهد هند بعنوان یک دوست صمیمی و همسایه برای یک افغانستان متحد، دارای حقّ حاکمیت، دموکراتیک، با سعادت و مسالمت‌آمیز، به‌پشتیبانی اصولی هند از یک روند صلح جامع در افغانستان که برهبری افغانستان و تحت کنترل افغانستان باشد، تاکید نموده است. آقای مودی تذکر داده که هند بعنوان یک شریک استراتژیک افغانستان به‌همکاری صمیمانه برای تضمین عمران، افزایش امنیت و مبارزه با امنیت در منطقۀ ما ادامه خواهد داد.

هند همچنین باور می‌کند که تکمیل موفقیت‌آمیز انتخابات ریاست جمهوری در مقابل دشواری‌های شدید یک دستاورد کمتر نیست. این چهارمین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان است که پس از سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی صورت گرفته است. اگرچه طالبان ممکن است عقب‌نشین شده باشند، امّا آنها هنوز ازبین نه رفته‌اند. فقط چند روز قبل از اعلان نتایج انتخابات در کابل در هفتۀ گذشته، طالبان حداقل ۱۵ عضو نیروهای امنیتی را در استان بلخ به‌هلاکت رساندند. آنها همزمان موفق به‌ربودن ۲۷ نفر از کارکنان صلح در استان غربی فراح شدند.

این در مقابل این دشواری‌ها است که مردم افغانستان برای استقرار تفوق یک حکومت غیرنظامی بر حکومت تفنگ جدوجهد می‌نمایند. این به‌همین جهت است که دهلی‌نو بطور مداوم اظهار داشته که تحکیم روند دموکراتیک راه حتمی و قاطع برای نجات‌دهی افغانستان از خون‌ریزی طالبان و ایجاد یک صلح دایمی در آنکشور جنگ زده می‌باشد. آخرین انتخابات ریاست جمهوری را می‌توان بعنوان یک قدم به‌جلو در این جهت نگریست.

پریزیدنت اشرف غنی و دکتر عبدالله عبدالله اگرچه به‌حوزه‌های نژادی مختلف در افغانستان تعلق دارند امّا از تسهیم اقتدار ناآشنا نیستند. پس از سومین انتخابات ریاست جمهوری آنها برای همکاری در اشتراک مسئولیت‌های دولتی متقاعد ساخته شدند. دکتر عبدالله که حداکثر تحصیلات خود را در هند فراگرفته و پریزیدنت غنی که تجربۀ کار با موسسات بین‌المللی را داشته نمایندۀ بهترین روشن فکران در افغانستان می‌باشند. متقاعد سازی آنها برای شرکت در تشکیل دولت بطوری که آنها در گذشته انجام داده دشوار نخواهد بود.