هند برنده خواهد شد

نويسنده: بی باتتاچاريا

مترجم: شمس شيروانی

از چند روز گذشته، رسانه‌ها مشغول گزارش نمودن خشونت‌های ناگهانی و ناخواسته بودند که در یک نقطه بخصوصی در خط کنترل اصلی میان چین و هند بروزکرده بود. دراصل اختلافات بر مسایل مرزی میان کشورهای زیادی اتفاق می‌رفتند و اغلب آنها مکانیسم‌های متعددی را ازلحاظ هردو نظامی و دیپلماتیک بخاطر تسویۀ مسالمت‌آمیز بکار می‌برند و چین و هند نیز از آن مستثنیٰ نمی‌باشند و به‌همین علت است که تعرض بیجهت کنونی توسط نیروهای چینی و آنهم در زمانی که کل جهان با پاندامیک مبارزه می‌کند که دارای مبداء آن از چین می‌باشد، باعث خشم و غصه شدید عمومی گردید.

درحالیکه هردو کشور اقتصادهای روبه‌توسعه می‌باشند، اما ازلحاظ تساوی خرید آنها دومین و سومین بزرگترین اقتصادهای در جهان محسوب می‌شوند. یک منبع عمدۀ رشد ذکرشده در هردو کشور، شرکت موثر آنها در تجارت جهانی بوده است و درقبال چین بمقایسۀ هند صادق‌تیر می‌آید.

ایدیولوژی ارتدکس مارکسیست تجاریت بین‌المللی را بعنوان یک ابزار بهره‌برادی سرمایه‌داری تلقی می‌کند. اولین نوع فرمان امضا شده توسط لنن ملیت‌گرایی تجارت خارجۀ روسیه بوده است. اشتغال با جهان خارج با نظریۀ مشکوک مشاهده می‌شد. چین در مرحلۀ اول نیز از آن مستثنیٰ نبوده است. فقط بعد از اصلاحات اقتصادی اوایل دهه‌های ۱۹۷۰ بوده که چین بطور فعال در تجارت جهانی مشغول گردید.

همانطوری که ژاپن با استفاده از بازار عظیم آمرکایی اقتصاد خود را بازسازی نمود، چین نیز دسترسی خود به‌سازمان تجارت جهانی در سال ۲۰۰۱ را بطور موثر بکاربرد و بیک اقتصاد صادراتی وسیع مبدل گردید و بطور همزمان بازار خود را بجز برای مواد خام صنعتی مورد لزوم برای تولیدات صادراتی مسدود گذاشت.

این نوع سیاست بدون شک چین را برای ظهور کردن بعنوان دومین ابر قدرت بزرگ اقتصادی کمک کرد، اما آن نیز باعث تنش میان شرکای تجارتی‌اش گردید. رئیس جمهور ترامپ بطور نامتناقص برای دسترسی بزرگترین مطالبه نموده چونکه مازاد تجارت دوجانبه‌ای بطور مرتب بنفع چین بسیار بالا بوده است. انتظامیۀ ترامپ نیز اقدامات را اتخاذ نموده درحالیکه چین نیز دست به‌اقدامات تلافی‌جویانه زد که منجر به‌بدترین جنگ تجارتی طی نیم قرن گذشته گردیده است.

هند نیز با یک مشکل شبیهه مواجه شده است کسر تجارت دوجانبه‌ای وی با چین اصلاً تحمل‌پذیر نیست. اما در تضاد اقدامات اتخاذ شده توسط ایالات متحدۀ آمریکا، هند بهیچ اقدام اجباری متوسل نشد. اما این مسئله بطور مرتب فقط در مذاکرات دوجانبه‌ای بر مقابل تجارت مطرح شدند. هند براصول بنیادی یقین محکم دارد که تمام مشکلات را می‌توان ازطریق مذاکرات در صورتی که با ذهن‌های باز معامله شود حل و فصل نمود.

چین در اقتصاد خود با یک کاهش متحمله رشد برخوردار می‌باشد. پاندامیک بدون شک یک تاثیر انقباضی عظیمی بر اقتصاد جهانی خواهد گذاشت. برای یک کشور منحصر بر اقتصاد صادراتی مانند چین آن فجیع‌آمیز خواهد بود. بازار بازجهانی که چین را برای بدست آورد رشد بی‌سابقه و بیرون کشیدن میلیون‌ها نفر چینی از فقر شدید مقدور ساخت، دیگر حداقل برای ۲ سال آینده مقدور نخواهد بود. چین باید این حقیقت حساس را درک کند.

هند یک بازار وسیع برای کالاهای دامنه‌دار چینی می‌باشد. در زمره‌های متعدد محصولاتی، شرکت‌های چینی با موقعیت مقدم بازاری برخوردار می‌باشند. به‌اضافۀ آن، چین نیز یک سرمایه‌گذار وسیع می‌شد. چین با یک تجارت مازادی با هند به‌حد ۵۰ میلیارد دلار بطور سالانه برخوردار است. هرنوع اختلالی تجارتی بعلت اختلافات سیاسی در خصوص مسایل مرزی برای اقتصاد تضعیف شده قبلی چینی بمقایسۀ هند بسیار زیان‌آور خواهد بود و آن بطور مستقیم تاثیری را بر میلیون‌ها شغل خواهد گذاشت که منجر به‌بیکاری عظیمی می‌گردد و چین از اغلب منفعت‌ها جهت فقرزدایی که تابحال بدست آورده سلب خواهد شد.

هند می‌تواند کالاهایی را که چین به‌او تهیه می‌کند بطور داخلی و یا ازطریق منابع دیگری بدست آرد. چین می‌تواند بعلت هزینه‌های پایین‌تری الزاماً وارد یک موقعیت بازاری شود و آن را تحکیم نماید. شرکت‌های هندی با هردو توانایی اختراعی و صلاحیت افزودن تولیدات برخوردار است و بتواند بعنوان یک اقتصاد رقابتجویی جهان ظهور کند.

اجماع عمومی بنفع تحریم کالاهای چینی می‌باشد و در یک کشور دموکراتیک مانند هند آن دارای حد و وسعت زیادی می‌باشد.