قسطِ سیزدهم برنامۀ سخنِ دلِ نخست وزیرهند نارندرا مودی موسوم به من کی بات

مترجم و گوينده: شمس شيروان

هم‌وطنان عزیزم سلام! اینکه ”من کی بات“ (سخن دل) برای سال جاری ۲۰۲۰ نصف راهی از خود را پیموده است. در ظرف این زمان ما موضوعات متعددی را مطرح نمودیم. بدهی است که اغلب گفتگوهای ما بر اطراف پاندامیک سراسری و تلفاتی که وی بر نژاد مردم ببارآورد متمرکز بود، اما من اخیراً ملاحظه نمودم که یک موضوع لامحدود مباحثه میان مردم راجع به‌آن است که ”این سال کئی سپری خواهد شد“ مکالمات تلفنی با الفاظ نگران کننده‌ای آغاز می‌شد که چرا سال جاری با این کندی و تنبلیِ تمام حرکت می‌کند؟ مردم حین مراسلات با دوستان خود ابراز ناراحتی درقبال سال جاری می‌کنند. بعضی‌ها نظر برآنند که سال ۲۰۲۰ یک سال نامیمونی می‌باشد. مردم با نگرانی تمام منتظر خاتمه یافتن سال کنونی به‌هروجهی می‌باشند.

دوستان، بعضی اوقات درک می‌کنم که من چرا اینطور فکر می‌کنم؟ امکان دارد که عللی پشت این نوع اظهارات وجود دارند. محض ۶ الی ۷ ماه قبل ما تصوری درقبال فاجعه‌ای بنام کرونا نداشتیم و نه حتی هیچ‌کس توقع مداوم مبارزۀ طولانی علیه این بیماری را داشت و شاید این فاجعۀ کافی نبود که کشور یکی بعد از دیگری با چالش‌های متعددی مواجه گشته است. چند روز قبل ساحل شرقی ما با یک خشم طوفان گردباد آمفان و در ساحل غربی با گردباد نیسارگ روبرو گردید. در ایالت‌های زیادی برادران و خواهران کشاورز ما با ازدحام ملخ‌ها دُچار خسارات و ضرر زیادی شدند… و به‌اضافه فلاکت مذکور قسمت‌های زیادی کشور با زلزله‌های متناوبی مشاهده شدند. درمیان تمام مصائب مذکور کشور مجبور به‌مواجه شدن با دسیسه‌های بعضی از همسایگان شد. ما به‌مرحله‌ای رسیدیم که مردم حتی حوادث کوچکی را به‌چالش‌های مذکور مرتبط می‌سازند و دراصل مواقع بی‌نظیری اتفاق می‌افتند که مردم با این نوع مصائب بطور همزمان مشاهده می‌شوند. دوستان، شکی نیست که ما بطور همزمان با مصائب و خصومت‌ها مواجه شدیم، شکی نیست که آنها تلفاتی نیز ببار آوردند… اما سوال این است که آیا آنها ما را باور بر آن وادار کنند که سال ۲۰۲۰ سال خوبی نیست؟ آیا تصورکردن آن که کل سالِ باقیمانده مانند نیمۀ اول نیز به‌همان وضعیتی سپری خواهد شد، مناسب است؟

اصلاً خیر، هم‌وطنان عزیزم، در یک سال بخصوص چالش‌ها می‌توانند متفاوت باشند و تعداد آن، اساس برآورد خوبی آن سال را نمی‌تواند تعیین کند. ازلحاظ تاریخ، هند همیشه درخشانتر و قوی‌تر درآمده و بر هرنوع مصائب و چالش‌ها پیروزی خود را تضمین کرده است. هند برای قرن‌ها مورد تهاجمات بی‌شمار ظالمان بوده است و وی را به‌عمق خصومت‌ها فروبرد و مردم از آزادی میهنی خود ناامید گشتند و فکر می‌کردند که وحدت هند (بارت) از صفحۀ هستی محو خواهد شد و فرهنگش حذف می‌شود. اما هند باشکوه تمام بر این تازیانه نایل آمد.

دوستان، ما با ترانۀ ضرب‌المثلی بخوبی آشنائیم که جریان روان رود گنگ اینچنین می‌سراید:

سال‌های مدید، خدایی توانا با دوام جریان داشته است،

این ترانه اضافه می‌کنند…

نمی‌تواند کس جلوی این جریان مداوم را بگیرد

بسیاری‌ها بدون رد پای غرق شدند!

نه سنگ نه خارا

هیچ نمی‌تواند مانع زینت الهی گردد

هند نیز از یک سو شاهد مصائب عظیمی بوده، و از سوی دیگر اشکال متعددی آفرینش پدیدار می‌شدند، اما بر تمام مشکلات نایل آمد، آن ادبیات حیات تجدیدی بدست آورده پژوهش‌های تازه ظهورکردند و مفاهیم جدید مطرح شدند. یعنی حتی در بدترین زمان، روند آفرینش در تمام زمینه‌ها بلامانع ادامه گرفت و فرهنگ ما را غنی ساخت که منجر به‌پیشرفت کشور ما گردید. هند همیشه مصائب خود را به‌جا پای خود بسوی کامرانی مبدل ساخته است و بنابراین با همان احساساتی ما باید بجلو برویم و در این زمان بر مشکاتی پیشرفت نمائیم. اگر شما همقدم با ۱۳۰ کرور هم‌وطنان خود گام بردارید، پس سال جاری یک سابقه‌ای را در جبهه‌های جدید برای موفقیت کشور بثبت خواهد رساند. این سال دقیق اهداف تازه تری را بدست خواهد آورد، و با تمام بالهای تازه خود به‌ارتفاعت جدید می‌رسد. من بر توانایی دست جمعی تمام شما - جمعیت ۱۳۰ کرور نفر - یقین کامل دارم. من در میراث شکوهمند کشور خود اعتقاد پخته دارم.

هم‌وطنان عزیزم، باوجود اندازۀ بزرگ فاجعه‌ای که ما را به‌مبارزه طلبیده، فرهنگ و آئین هند برای انجام وظیفه و خدمات بی‌لوث برای ما الهام‌بخش می‌باشد. با طرزی که هند در زمان مصائب و مشکلات جهانی دستِ یاری خود را بسوی وی بازگشود، آن نقش هند در وارد شدن در صلح و توسعه را تحکیم نموده است. زمان مذکور نیز جهان را درقبال برآورد روحیۀ اخوت جهانی هند مشاهده ساخت… و بطور همزمان وی تعهد و توانایی هند برای تحفظ حق حاکمیت و تمامیت ارضی‌اش را بخاطر آورد. آنهایی که چشم بدی بسوی خاک هند در لداخ داشتند با پاسخ درخوری مواجه شدند. هند روحیۀ دوستی را محترم می‌شمارد… اما بطور همزمان نیز قادر به‌ارایۀ پاسخ مناسبی علیه هرنوع خصومت، و آن هم بدون بیم و ترس می‌باشد. سربازان شجاع ما به‌اثبات رساندند که اجازه نخواهد داد که هیچ کس چشم بدی بر جلال و عفت مادرِهند باندازد.

دوستان، کل کشور در تقدیم تجلیل از شجاعت سربازان دلیر ما که در لداخ به‌شهادت نایل آمدند، باهم بوده است. کل کشور به‌احترام با قدردانی سرخود را به‌تعظیم آنها می‌آورد و همانندِ اعضای خانوادۀ خود، هرشخصِ هندی از فقدان آنها غمگین می‌باشد. احساسات‌شان برای کشور تشکیل دهنده قدرت و شهامت اصلی کشور می‌باشد. حتماً مشاهده کرده باشید که والدین شهدا، فرزندان و اعضای جوان دیگری خانواده را برای اعزام تشویق می‌کنند تا به‌ارتش بپیوندند. حرف‌های پدر شهید کُندن کومار از بیهار در گوشهایم طنین افگن‌اند. او حتی به‌اعزام پسران بزرگ خود به‌ارتش برای دفاع کشور ذکرکرده است. این روحیه سرشار از خانواده‌های شهدای سراسری کشور می‌باشد. شکی نیست که روحیۀ ایثارگری به‌معرض گذاشته شده توسط اعضای این خانوده‌ها سزاوار احترام است. با عزمی که سربازان ما با والاترین قربانی برای امنیت مادرِهند نایل آمدند باید هدف زندگی ما باشد… و آن باید متعلق به‌هرکس‌ها باشد. تعاقب و تساعی ما باید در همان جهأت باشد… ما باید بخاطر ترفیع استعدادها و توانایی‌های کشور در راستای تحفظ مرزهایی مان جدوجهد نمائیم. یک هند متکی بخود یک تجلیل واقعی به‌شهدای ما خواهد بود. راجنی‌جی از آسام به‌من نوشته که بعد از مشاهده آنکه در شرق لداخ رخ داد، او قسم خورده است، و آن اینکه فقط کالاهای محلی را خواهد خرید و بخاطر آن تبلیغ نیز خواهد کرد. من پیام‌های شبیه را از تمام گوشه‌های کشور دریافت می‌کنم. بسیاری از آنها طی نامه‌هایی‌شان ابراز داشته‌اند که این راهِ بخصوص را اتخاذ کرده‌اند. همچنین موهان رامامورتی از مادورائی می‌نویسد که آرزومند است که هند در بخش دفاع متکی بخود باشد.

دوستان قبل از استقلال، کشور ما در حوزۀ بخش دفاع از بسیاری از کشورها جلوتر بود. کارخانه‌های زیاد سلاح‌سازی وجود داشت. بسیاری از کشورها که در آنزمان از ما عقب‌مانده بودند اینک از ما جلو افتاده‌اند. بعد از استقلال، ما می‌بایستی با استفاده از تجربۀ قبلی‌مان تلاش‌ها را در بخش دفاع انجام می‌دادیم… اما نکردیم. اما امروز در زمینۀ دفاع و تکنولوژی هند بطور خسته ناپذیر تساعی خود را جهت پیشرفت‌ها در آن جبهه انجام می‌دهد. هند بسوی متکی بخود گام برمی‌دارد.

دوستان، هیچ ماموریتی بدون تشریک مردمی امکان‌پذیر نیست و به‌همین خاطر است که بعنوان شهروندان وظیفۀ دست جمعی ما است که در مسیر اتکا به‌نفس هند متعهد، ثابت قدم و آمرانه باشیم. هنگامیکه جنس محلی بخرید باید برای آن پرصدا باشید و آن یک نقش تحکیم‌کنندۀ کشور ما تلقی می‌شود. و آن نیز بناب خود خدمتی نسبت به‌کشور محسوب می‌شود. هرچه حرفه‌ای که داشته باشید، و هرجایی باشید امکانات به‌اندازۀ کافی در حوزۀ خدمت به‌کشور وجود دارد. و این روحیه از سوی شما از یک لحاظ یا دیگری تقویتی را به‌کشور می‌بخشد. ما نیز باید بخاطر داشته باشیم که هرچند که کشور ما قوی‌تر گردد، امکانات صلح در جهان نسبتاً تقویت خواهد یافت.

به‌قول مثال شخصی که طبیعتاً بدجنس باشد، تعلیم را برای پروراندن اختلافات و همچنین ثروت را برای غرور و قدرت را برای مشکلات دیگران بکار می‌برد. درحالیکه یک شخص نجیب تعلیم را برای دانش، ثروت را برای کمک و قدرت را جهت تحفظ بکار می‌برد. هند همیشه قدرت خود را با انعکاس همان احساسات بکاربرده است. عزم راسخ هند تحفظِ وقار و حقِ حاکمیت خودش می‌باشد. هدف هند اتکا به‌نفس خود است. سنت هند مبنی بر اعتماد و دوستی است. روحیۀ هند اخوت است و ما با رعایت از این اصول بجلو گام خواهیم برداشت.

هم‌میهنانم، در این زمان بحران کرونا، کشور از مرحلۀ انسداد به‌مرحلۀ گشایشی بیرون آمده است. در دوران این زمان گایشی، باید بر دو مورد توجه را مرکوز ساخت - شکست به‌کرونا و تحکیم اقتصاد و تقویت آن. دوستان در زمان گشایش ما باید به‌مقایسۀ زمان انسداد مراقب‌تر بمانیم. فقط هشیاری شما می‌تواند شما را از کرونا محفوظ نگهدارد. همیشه باید بخاطر داشته باشید، اگر ماسکی نمی‌پوشید، نُرم‌های فاصلۀ اجتماعی دو متری را رعایت نمی‌کنید و یا از احتیاط‌های دیگر رعایت نمی‌کنید، پس شما همراه با خود، دیگران را به‌خطر می‌اندازید، بخصوص افراد مسن و کودکان خانواده. بنابراین از تمام هم‌وطنانم تقاضا دارم و کراراً خواهش می‌کنم که غافل نباشید… از خود و دیگران نیز مواظبت کنید…

دوستان در دوران این مرحلۀ گشایشی چیزهای زیاد دیگری نیز بازگشایی می‌شوند، که تابحال کشور تا دهه‌ها سال گیر آن بود. از سالها بخش کان‌کنی ما در حالت تعطیلی درآمده بود. تصمیم اجازه منافصه‌گذاری بازرگانی سناریو را بطور کامل تغییر نموده است. فقط چند روز قبل اصلاحات تاریخی در بخش فضایی معرفی شده است. ازطریق اصلاحات مذکور وضعیت تعطیلی که از چندین سال وجود داشت آزاد گشته است. آن نه فقط سرعت حرکت بسوی هند متکی بخود را افزایش خواهد بخشید بلکه آن نیز پیشرفت تکنولوژی در هند را سوق خواهند داد. اگر بسوی بخش کشاورزی‌مان نظر اجمالی داشته باشید، ملاحظه خواهید کرد که اغلب جنبه‌های این بخش نیز از ده‌ها سال در حالت انسدادی بسر می‌بُرد. این بخش نیز اینک گشایش یافته است. آن از یک سو آزادی را به‌کشاورزان برای فروختن محصولات‌شان به‌هرکس و هرجایی به‌میل خود فراهم می‌آورد و نیز از سوی دیگر برای وام‌گیری افزوده راهی را پیموده است. بخش‌های دیگر زیادیِ شبیهه وجود دارند که باوجود تمام بحران‌ها، کشور ما جاهای زیادی توسعه را ازطریق تصمیمات تاریخی گشوده است.

هم‌وطنان عزیزم، ما هرماه با داستان‌هایی روبرو می‌شویم که قلب‌های ما را متاثر می‌سازند. آنها به‌ما یادآوری می‌کنند که چطور هر نفر هندی به‌حدامکان و برحسب استعداد خود صادقانه آماده به‌کمک دیگر می‌باشد.

من فرصتی را برای خواندن این نوع داستان الهام‌بخش از ایالت آروناچال پرادش ازطریق رسانه بدست آوردم. روستای میرم، بخش سیانگ دست بیک ابتکار تشوق‌کننده زد که باعث الهام برای هند گردید. اغلب ساکنین روستا برای کسب معاش خود در جاهایی دیگری زندگی می‌کردند. در زمان پاندامیک کرونا آنها به‌روستا برمی‌گشتند. بنابراین روستائیان حین درک آن، تصمیم تدارکات پیشگی برای قرنطینه‌شان در خارج از روستای خود اتخاذ نمودند. آنها به‌اتفاق هم ۱۴ واحد کلبه موقتی را در فاصلۀ کوچکی روستا احداث نمودند و تصمیم بر آن شد که افراد مذکور قبل از جازه به ورود به‌روستا برای چند روز در این ناحیه قرنطینه خواهند شد. کلبه‌های مذکور با تمام آسایش‌های آب، دستشوئی، برق و اشیای ضروری روزانه مجهز ساخته شدند. جای تعجب نیست که آگاهی و تلاش دست جمعی اهالی روستای میرم باعث توجه و ستایش سراسری گشت.

دوستان مقدسات ما حاکی است که: همانطوریکه کافور خوشبوئی خود را حتی حین سوزاندن ترک نمی‌کند، افراد نجیب و عفیف خصوصیت یا ماهیتِ صداقتِ خود را حتی حین مواجه شدن با فاجعه ازدست نمی‌دهند. امروز نیروی کارگر کشور ما، برادران کارگر، تجسمی از این آئین هستند. خودتان مشاهده می‌کنید که این روزها داستانهایی زیادی از کارگران مهاجر ما در مورد بودن منبع الهامی برای کل کشور ما گشته‌اند. در ایالت اوتارپراش، کارگران مهاجر که به‌روستای بارابنکی برگشتند ابتکاری برای برگرداندن رودخانۀ کلیانی به‌شکل اصلی و طبیعی خود پرداختند. با مشاهده کردن عزم مذکور برای نجات رودخانه از خطر، کشاورزان و سائر افراد ساکنِ اطراف آن نیز ابراز اشتیاق کردند. بعد از برگشت به‌روستاهای مربوطۀ خود، و حین سپری کردن زمان الزامی در انزوایی یا قرنطینه، برادران کارگرِ ما مهارت خود را جهت دگرگون ساختن اوضاع در اطرافشان بکاربردند که باعث شگف ما می‌گردد! اما دوستان داستان‌های زیاد شبیهه از روستاهای بی‌شمار در کشور ما وجود دارند که هنوز بدست ما نرسیده‌اند.

دوستان براساس ماهیت کشورِما، من کاملاً معتقدم که بسیاری از این نوع اتفاقات در روستا و یا مجاورت‌تان رخ داده باشد. درصورتیکه این چنین رویدادی مورد توجه‌تان قرارگرفته باشد، شما باید شرح اینچنین رویدادِ الهام‌بخش را به‌من بنویسید. در این زمان فاجعه، این نوع رویدادهای مثبت و یا داستان‌های تکان دهنده باعث الهام دیگران می‌گردد.

هم‌میهنان محترم، ویروس کرونا طرز زندگی ما را بدون شک دگرگون ساخته است. من در روزنامۀ مالی چاپ لندن یک مقاله بسیار دلچسپی را می‌خواندم، نوشته بود که در زمان پاندامیک کرونا، تقاضای ادویه‌جات شامل زنجبیل، زردچوبه و سائر ادویه‌جات نه فقط در آسیا بلکه در آمریکا نیز افزایش یافت. کل جهان در این زمان توجۀ خود را جهت افزودن مصؤنیت متمرکز ساخته است و این اجزاء مصؤنیت را با کشورمان مرتبط می‌سازد. ما باید بتوانیم که خصوصیات این نوع اجزاء را به‌زبان ساده و آسان به‌تمام مردم جهان ابلاغ نمائیم تا آنها بتوانند به‌آسانی آنها را درک کنند و ما بتوانیم سهمی از خود جهت وجود سلامتی بیشتر کرۀ زمین داشته باشیم.

هم‌وطنان گرامی‌ام، اگر بحرانی مانند پاندامیک کرونا صورت نمی‌گرفت، ما شاید در مورد سوالاتی مانند، زندگی چیست؟ چرا حیات وجود دارد؟ و یا زندگی ما چطور است؟ تفکر نمی‌کردیم و همان علت اصلی است که چرا مردم زیاد تحت فشار ذهنی بسر می‌برند و از سوی دیگر افرادی نیز با من در زمان انسداد مواردی و نکات اندکی مسرتی که در زندگی خود کشف نمودند و یا با آن مواجه شدند به‌اشتراک گذاشتند. بسیاری‌ها خاطرات‌شان درقبال پرداختن بازی‌های سنتی در داخل خانه با کل خانواده‌شان و لذت بردن از آن را به‌من ارسال کردند.

دوستان کشورِما با یک میراث بسیار غنی بازی‌هایی سنتی برخوردار است. مثلاً شما راجع به‌بازی بنام پاچچیسی شنیده باشید. این بازی مانند پالانگولی در تامیل‌نادو و بنام علی‌گولی مانی در کرناتکا و وان گونتلو در آندراپرادش بازی می‌شود. گفته می‌شود که این بازی از جنوب هند به‌کسب محبوبیت آن در آسیا و بعداً به‌سراسر جهان گسترش یافت.

دوستان، امروز هر کودک در مورد بازی مار و نرده خبر دارد. اما آیا می‌دانید که این هم یک بازی سنتی هند بنام موکشا پاتام یا پارم پادام معروف بود. ما نیز یک بازی دیگرِی سنتی بنام گوئتا در کشور داریم. این بازی میان بزرگسالان و کودکان رایج است و دارای ۵ سنگ کوچک به‌اندازۀ شبیهه می‌باشند. یک سنگ به‌هوا پرتاب می‌شود و حین آن باید کل سنگ‌های دیگری جمع‌آوری می‌شود. عموماً نیاز تدابیر عمده در بازی‌های داخلیِ رایجِ کشورمان وجود ندارد و به‌سادگی تمام و بدون هزینه‌ای باعث شادمانی همه می‌گردند.

دوستان، درک می‌کنم که هنگامیکه من امروز مشغول بیان کردن این بازی‌هام، بسیاری‌ها به‌زمان کودکی خود برگشته باشند! و بسیاری از شماها بیاد روزهای کودکی خود افتاده باشید. من مجدداً اصرار می‌کنم شما چرا آن روزها را فراموش کردید؟ چرا آن بازی‌ها را به‌فراموشی سپردید؟ تقاضای من از والدین بزرگ و بزرگان خانواده آن است که اگر آن بازی‌ها را به‌نسل جدید خود واگذار نمی‌کنید پس چه کس آن را خواهد کرد؟ و اما اینکه حالا به‌زمان درس‌ها و مطالعات آنلائن رسیدیم، بنابراین بخاطر حفظ تعادلی و نیز پرهیز از بازی‌های آنلائن ما باید آن را بخاطر کودکان خود انجام بدهیم. و در این مورد یک فرصت نوین و پرتوانا برای استارت اَپ‌ها و حتی برای نسل جوانتر ما بدست ما موجود است.

بیائید بازی‌های سنتی داخلی هند را به‌یک شکل نوین و جذاب ارایه نمائیم. افراد بسیج‌کننده منابع مربوط به‌این بازی‌ها، تهیه‌کنندگان و افراد مرتبط با استارت اَپ‌ها، این بازی‌ها، معروفیت را بدست خواهند آورد و ما نیز باید بیاد داشته باشیم که ورزش‌های هندی ما نیز محلی‌اند و ما به‌تبلیغ برای محلی تعهد نموده‌ایم و اینک از دوستان کوچک و کودکان هر خانواده یک تقاضای استثنائی می‌کنم. کودکان آیا تقاضای مرا می‌پذیرید؟ شما باید چیزی که من از شما برای آن تقاضاکنم حتماً انجام دهید. هرگاهی فرصت اندکی داشته باشید با استفاده از تلفن همراه خود از پدر و مادران بزرگ خانوادۀ خود یا هرکس مسن مصاحبه‌ای ثبت کنید! شماها ژورنالیست‌ها را به‌انجام این مصاحبه‌ها بر روی تلویزیون دیده باشید. شما نیز همچون مصاحبه‌ای را بر روی تلفن همراه خود ثبت کنید! و سوالاتی باید براساس پیشنهادات من از آنها بکنید. شما باید از آنها درقبال سپری کردن طرز زندگی کودکی، نوع بازی‌هایی که می‌پرداختند و یا به تائتر نیز می‌رفتند؟ یا به‌تماشایی سینما می‌رفتند؟ و با بعضی اوقات آنها در ایام تعطیلات به‌خانه‌های دائی رفته باشید؟ و یا از یک مزرعه یا انبار غله دیدنی کرده باشند؟ آنها چطور مراسم را جشن می‌گرفتند؟ موضوعات بسیار زیادی دارد و آنها نیز می‌توانند خاطرات ۴۰ یا ۵۰ یا ۶۰ساله خود را یادآوری کنند و راجع به‌اوضاع و محل و شرایط زندگی خود شرحی بدهند و چه نوع سنن و فرهنگ و آئین‌ها را پیروی و گرامی می‌داشتند و تمام آنها باعث خوشحالی و تشویقی برای شما خواهد بود و شما بعنوان یک البوم خاطرات خوبی و ارزشمندی برای خود و خانواده‌تان درآید!

دوستان شکی نیست که یک بئوگرافی یا خود زندگینامه یک ابزار بسیار سودمندی جهت کسب صداقت تاریخ خواهد بود. شما نیز حین گپ زدن با بزرگان خود در مورد زمانِ کودکی و جنبه‌های زمان آنها و ایام جوانی‌شان ادراکی بدست خواهی آورد و آن یک فرصت عالی است که بزرگان راجع به کودکی‌شان و زمان خود را به‌کودکان خانۀ خود تعریف کنند.

دوستان، اینک فصل باران در نکات وسیع کشور فرارسیده و هواشناسان درقبال باران‌ها بسیار مشتاق‌اند و کاملاً امیدوار نیز هستند. درصورتیکه باران نعمت‌بخش بود، کشاورزان ما یک فصل فوق عالی را درو خواهند کرد و محیط نیز سرسبزتر می‌گردد. طبیعت نیز در فصل باران، خود را جوان می‌کند. همانکه بشر از منابع طبیعی بهره‌گیری می‌کند، طبیعت بیک طرزی دوران فصل باران آنها را مجدداً ذخیره می‌کند اما تجدید ذخیره فقط در صورتی امکان‌پذیر است که ما از کرۀ زمینِ خود حمایت کنیم و مسئولیت‌ها نسبت به‌آن را برآورد سازیم. یک تلاش اندکی از سوی ما طبیعت و محیط را بطور چشمگیر کمک می‌کند. بسیاری از هم‌وطنان ما دست به‌تلاش‌های فوق‌العاده در تساعی خود می‌زنند.

در ماندولی ایالت کرناتکا یک مردم ۸۰-۸۵ساله نبام کامی‌گودا زندگی می‌کند. ایشان یک کشاورز عادی است و دست بیک کار شخصی زده که همه را مات گذاشته است! کامی‌گوداجی مواشی خود را برای چراندن می‌بُرد اما بطور همزمان خود را برای ایجاد حوضچه‌های جدید در ناحیۀ خود متعهد ساخت. او می‌خواست بر مشکل کمبود آب در آن منطقه نایل آید بنابراین در کار حفظ آب اوخود را بساختن حوضچه‌های کوچکی مشغول ساخت. باعث تعجب شما خواهد گشت که این فرد مسن مانند کامی‌گوداجی تابحال ۱۶ حوضچه را ازطریق کار پرمشقت خود حفرکرده است. امکان دارد که حوضچه‌هایی که او ساخت بسیار بزرگ نباشند اما تلاش‌هایش عظیم بود. امروز کل آن منطقه بخاطر آن حوضچه‌ها یک حیات جدیدی بدست آورده است.

دوستان وادودرا در گجرات نیز یک مثال الهام‌بخش می‌باشد. در اینجا انتظامیۀ بخش و ساکنان محل به‌اتفاق هم یک کمپن جالبی براه انداختند. امروز بعلت این کمپن کشت آب باران در یکهزار باب مدرسه در وادودرا راه اندازی شدند. نتیجتاً تخمینه شده که بطور میانگین حدوداً یکصد میلیون لیتر آب بطور سالانه نگهداری می‌کنند.

دوستان، طی فصل باران ما نیز باید ابتکاری جهت تفکر و اقدام شبیهه برای تحفظ طبیعت و حفظ محیط اتخاذ نمائیم. همانند جاهای دیگری، تدارکاتی برای برگزاری جشن گانیش چاتورتی آغاز شده است. آیا می‌توانیم این فرصت را برای ساختن مجسمه‌های مساعد محیط و پرستش فقط از آنها بپردازیم؟ آیا می‌توانیم از پرستش آن نوع مجسماتی که بعد از غرقاندن در رودخانه‌ها یا حوضچه‌ها برای آب و ارگانیسم‌های حیاتی آن خطرناک باشند اجتناب ورزیم؟ من اعتقاد محکم دارم که شماها به‌تقاضای من پاسخ خواهی داد. درمیان تمام آنها ما نیز باید در مورد امراض متعددی که ناشی از فصل باران باشند مواظب باشیم. دوران پاندامیک کرونا ما باید خود را از این نوع امراض نیز محافظت کنیم. داروهای آیورویدا، آب گرم و عصاره‌گیری گیاهی را برای حفظ سلامتی بطور مداوم استفاده کنید.

هم‌وطنان عزیزم، امروز در تاریخ ۲۸ ژوئن، هند از یکی از نخست وزیران اسبق خود که کشور را از یک مرحله وخیمی رهنمائی کرد تجلیل می‌کند. این روز آغازگر سال سده تولد آقای پی وی ناراسیمها راوجی، نخست وزیر اسبق‌مان می‌باشد. طبیعی است که وجۀ او جلوی ما ظهور می‌کند، از آنِ یک رهبر سیاسی است، اما نیز صادق بر آن است که او یک شخصیت چندزبانه بود. او به‌زبان‌هایی متعدد هند و خارجی حرف می‌زد. او در ارزش‌های هند ریشۀ عمیقی داشت و نیز از دانش ادبیات غربی و علوم آشنایی داشت.

او یکی از رهبران با تجربه زیاد هند بود. اما یک جنبۀ دیگری از زندگی او نیز وجود داشت که جالب است همۀ ما آن را بدانیم. دوستان، ناراسیماراوجی به‌نهضت آزادی در عمر جوانی خود هنگامی پیوست که نظام حیدرآباد از امضاکردن اجازۀ خواندن سرود واندِ ماتارام منصرف شده بود، او در مبارزه علیه نظام سهم فعالی داشت و در آنزمان او فقط ۱۷ساله بود. از یک سن نوجوانی، آقای ناراسیماراو در بلندکردن صدای خود علیه بی‌عدالتی پیشاپیش بود و او هیچ فرصتی برای بلندکردن صدایش ازدست نمی‌داد. ناراسیمهاراوجی نیز ادراک خوبی از تاریخ داشت. قیام او از یک سابقۀ ساده، تاکید او به‌تحصیلات، اشتیاقش برای فراگیری و همراه با تمام خصوصیات مذکور استعداد رهبری او همه فراموش نشدنی می‌باشند. من از شماها در سال سدۀ تولد ناراسیمهاراوجی استدعا دارم که در مورد زندگی و افکار ایشان هرچه بیشتر اطلاعاتی بدست آرید. من بار دیگر از او تجلیلی بعمل می‌آورم.

هم‌وطنان گرامی‌ام، در این برنامه من کی بات موضوعات متعددی بحث و بررسی شدند. در ملاقات آتی خود بعضی موضوعات جدیدی‌تری مطرح خواهیم کرد. شما باید پیام‌ها و نظریات ابداعی خود را مرتباً به‌من ارسال کنید. همۀ ما باهم بجلو خواهیم رفت و روزهای آتی، مثبت‌تر خواهند گشت؛ طوریکه در آغاز گفته بودم، ما نه فقط در سال جاری یعنی ۲۰۲۰ کار بهتری را انجام خواهیم داد بلکه بجلو حرکت می‌کنیم و کشور به‌ارتفاعات جدیدی نایل خواهد آمد. من معتقدم که سال ۲۰۲۰ یک جهت جدیدی را به‌هند در این دهه فراهم خواهد آورد. شماها نیز با همین اعتقاد بجلو حرکت کنید، با سلامت باشید و مثبت باشید. من با این آرزوهای نیک از هرکس شما بسیار متشکرم.

والسلام.