رابطۀ چین و پاکستان یک بار دیگر افشا گردید

نویسنده: کوشیک روی

مترجم: محمود عالم ملک

بازهم در احیای یک نحوۀ دیگری، چین خواستار شور و مشورتهای غیررسمی در شورای امنیت سازمان ملل متحد مربوط به‌مسئلۀ کشمیر گردید. این اقدام مورد حمایت پاکستان قرارگرفت. این سومین کوشش چین برای مطرح ساختن مسئلۀ الغای ۳۷۰ قانون اساسی هند بود. وزیر امورخارجۀ هند گفت که بیجنگ باید درس‌های مناسب را از این کوشش‌ها بگیرد. اغلب اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد ابراز احساس می‌نمایند که این یک مسئلۀ دوجانبه است.

نمایندۀ دایمی هند به‌سازمان ملل سیّد اکبرالدین گفت که اقدام استعمال بهانه‌های کاذب پاکستان برای گیج کردن ناراحتی که این تاثیر را بوجود می‌آورد که کشور از مسیر خود منحرف گردیده است. دیپلماسی گریۀ گرگ نیست. این برای اتخاذ اقدامات سخت امّا واقعی می‌باشد این اقدام می‌تواند حتی کوچک باشد. آقای اکبرالدین مضافاً گفت که آن اقدام کوچک وجود داشته باشد جایی که ما در تاریخ ۵م ماه اوت قرارداشتیم. در واقع اعضای دایمی مهم شورای امنیت، ایالات متحده، انگلستان، فرانسه و روسیه از اقدام هند حمایت کرده بودند. ۴ عضو دایمی این معامله را بعنوان مسئلۀ داخلی هند تلقّی نموده بودند.

آقای اکبرالدین گفت دیپلماسی نیازمند کانال‌های آشکار، چیزی که پاکستان در پنج ماه گذشته مختل ساخته می‌باشد. شاید اولین اقدام برای اسلام‌آباد پیشرفت به‌آن راهی و نشاندهی قصد جدّی دیپلماسی است.

چین که دوست دیرینۀ پاکستان است یک کوشش تازه را برای مطرح ساختن مسئلۀ کشمیر تحت امور دیگری در دوران شور و مشورت‌های محرمانه در اتاقِ شور و مشورت‌های شورای امنیت بعمل آورده بود. ازجلمه پنج عضو دایمی یک عضو در آنجا وجود داشت که حضور خود را در شورای مذکور برای مطرح ساختن مباحثه‌ای مربوط به‌کشمیر مورد استفاده قرارداد. نمایندۀ دایمی هند به‌سازمان ملل گفت همۀ اعضای دایمی دیگر بطور خیلی متفاوت گفتگو کردند. توافق نظر جهانی اکنون برای هرکس هویدا است که خواهان شنیدنِ آن می‌باشد.

چین تابه حال سه کوشش را برای بین‌المللی‌سازی کشمیر از این چنین دخالت‌ها اتخاذ داشته است. دیپلمات برجستۀ هند در سازمان ملل گفت که کوشش تازه می‌تواند یک قضیۀ آزمایشِ سرنوشت خود توسط بیجنگ با کشورهای جدید شورای امنیت شده باشد. تشکیل شورای امنیت، یک سازمان ۱۵ عضوی هرسال تغییر می‌یابد. سال گذشته ۵ عضو وجود داشته که مختلف از سال جاری بودند. بیجنگ فکر کرد شاید اعضای جدید شورای امنیت سازمان ملل در دیدگاه‌شان درنتیجۀ تشکیلِ تغییر یافته مختلف خواهند بود. امّا اقدام چین و پاکستان پذیرفته نشد.

نتیجۀ آخرین شور و مشورت‌های غیررسمی محرمانه نشان داد که سراسر جهان کشمیر را بعنوان مسئله‌ای تلقِی می‌نماید که باید ازلحاظ دوجانبه مابین هند و پاکستان حل و فصل شود. آقای اکبرالدین گفت اکنون برای بیجنگ و اسلام‌آباد است بفهمند که در سازمان ملل چه چیزی آشکار می‌گردد. دیپلمات هند همچنین پاکستان را برای استعمال تروریسم آنکشور بعنوان یک سیاست رسمی بباد انتقاد گرفت. هیچ کشور عادّی این کار را انجام نمی‌دهد. اکبرالدین گفت ما آماده به‌مشغولیت از طریق عادّی می‌باشیم.

از هنگام لغو مادّۀ ۳۷۰، پاکستان درصدد مطرح ساختن این امر به‌هر موقع بوده است. این استراتژی اسلام‌آباد هیچ سود را ببار نیاورد. نخست وزیر پاکستان عِمران خان در جلوی مشخّص سازی اقدامات داخلی هند برای منحرف ساختن توجّه از سوی مدیریت دولتِ مطبوعش بوده است. این در واقع ریاکارانه است.

پاکستان دُچار مسایل اقتصادی بسیار زیاد و حتّی ناآرامی داخلی می‌باشد امّا برای گریز از این مسایل نخست وزیر پاکستان عمران خان متوسل به‌آخرین قسمت برنامۀ هرسیاستمدار پاکسان که لفّاظی ضدِّ هند است گردیده است. سیاستمدار که یک بازیکن کریکت گردید باید این امر را بفهمد که اینچنین هیله‌های هیچ وقت نمی‌تواند برای رفع شکایات مردم تعویض شود. پاکستان ازجمله همه کشورهای آسیایی دارای پایین‌ترین شاخص عُمرانی انسانی می‌باشد. ۶۵ میلیون نفر در آنکشور بی‌نهایت نادار هستند. یک اکثریت وسیع زنان نادار پاکستانی دُچار فقر و فلاکت و همچنین فقدان فرصت‌ها در سراسر زندگانی‌شان می‌باشد.

این وقت مناسب است عِمران خان باید از گفتگو دربارۀ هند پرهیز کند و به‌ایدۀ بوجودآوری یک کشور بهبودی که او به‌مردم پاکستان قول داده بود شکل واقعی بدهد.